FAŁAT ANTONI
Antoni Fałat studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, uzyskując dyplom z wyróżnieniem u prof. Aleksandra Kobzdeja (1969)].Na przełomie lat 60/70 był współzałożycielem grupy artystycznej „AUT” (1969), której program wyrażony był w haśle wystawy w 1970 roku w warszawskiej Galerii MDM: „polska figuracja, polski styl, polska egzotyka”[1]. Antoni Fałat uczestniczył również w działaniach ruchu „O poprawę, który na początku lat 70. skupił grupę absolwentów warszawskiej ASP (m.in. Łukasza Korolkiewicza, Ewę Kuryluk), głoszących hasła odświeżenia języka malarskiego. Większość członków grupy weszła do nurtu Nowej figuracji w sztuce polskiej. W latach 70. Fałat brał udział w wielu wystawach młodego pokolenia twórców, m.in. w Festiwalach Malarstwa Polskiego w Szczecinie (1970, 1974, 1978, 1980), w Festiwalach Sztuk Pięknych w warszawskiej Zachęcie (1970, 1972, 1974). Wystawiał swoje prace również na wystawach „Realizm i tendencje pochodne” (Warszawa, 1975), „Inspiracje fotograficzne” (Szczecin, 1978), „Sztuka faktu” (Bydgoszcz, 1978). W latach 80. wystawiał i uczestniczył w spotkaniach w ramach ruchu kultury niezależne. W 1992 roku otworzył Europejską Akademię Sztuk w Warszawie. W latach 1992–1996 był członkiem Rady Kultury przy Prezydencie RP Lechu Wałęsie. Swoje prace wystawia w kraju i za granicą. W dorobku artystycznym ma 34 wystawy indywidualne oraz 90 wystaw zbiorowych. W 2012 r. wystawiono 30 prac Fałata w nowo otwartym Łódzkim Centrum Konferencyjno-Wystawowym „Lutnia”. Jego obrazy znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, Krakowie, Gdańsku, Galerii Zachęta, Muzeum w Gandawie, Muzeum Puszkina oraz Instytucie Sztuki w Moskwie.