TARANCZEWSKI I JEGO UCZNIOWIE

Wystawa „Taranczewski i Jego Uczniowie”, którą proponujemy rzeszowskiej publiczności jest kolejną po wystawach „Czesław Rzepiński i Uczniowie”, czy „W kręgu pracowni profesora Stanisława Białogłowicza” prezentacją mającą za zadanie skonfrontowanie Mistrzów i ich Uczniów. Każda z nich uwidaczniała w jakim stopniu osobowość i artystyczne preferencje profesorów miały wpływ na dalsze stylistyczne czy ideowe drogi i rozwój studentów wywodzących się z owych pracowni, a przede wszystkim ich dojrzałe twórcze postawy. Kolejnym ważnym aspektem tych wystaw było pokazanie jak trendy pierwszej połowy XX wieku w malarstwie i edukacji w Polsce kształtowały sylwetki następców wielkich mistrzów.

 

W wystawie uczestniczą wspaniali artyści żyjący, z pośród których mieliśmy już możliwość oglądać w Rzeszowie: Adama Wsiołkowskiego, Leszka Misiaka, Piotra Kmiecia, Leszka Sobockiego, Teresę Kotkowską – Rzepecką; jak również artystów z naszego środowiska: Józefa Gazdę, Stanisława Białogłowicza, czy Emila Polita, który niestety w trakcie przygotowywania wystawy odszedł od nas.

 

Warto tu wspomnieć, że uczniami Wacława Taranczewskiego byli również nasi nieżyjący artyści Zygmunt Czyż, Janina Ożóg – Czarnowska i Irena Wojnicka – Markielowska. Wystawa będzie okazją do poznania wyimków z twórczości samego Wacława Taranczewskiego i jego syna Pawła, Elżbiety Arend – Sobockiej, Wernera Lubosa, Tadeusza Mysłowskiego, Andrzeja Zięblińskiego, Marka Rzeźniaka i Włodzimierza Rudnickiego. Warto przypomnieć, iż obrazy i prace L. Sobockiego, P. Kmiecia, E. Polita, J. Gazdy i S. Białogłowicza znajdują się w kolekcji sztuki BWA w Rzeszowie.

 

Jeszcze jedno zdanie refleksji jakim pragnę się podzielić. Wacław Taranczewski jako jeden z prekursorów polskiego koloryzmu, niezwykle wierny swojemu programowi artystycznemu okazał się pedagogiem, który patrząc na dzieła poszczególnych artystów – Jego Uczniów – stawiał na indywidualności. Sam będąc pod wrażeniem i wpływem ówczesnej awangardy, futurystów, i ekspresjonistów zakotwiczył w koloryzmie. Nie popełnił jednak tego największego błędu jakim jest uwięzienie młodych uczniów w „jedynie słusznie obowiązującej manierze pracowni”. Zobaczymy to na wystawie w rzeszowskim BWA – wystawę indywidualności, wystawę artystów wolnych, mówiących własnym językiem znaczeń i stylów.

 

Piotr Rędziniak – dyrektor BWA w Rzeszowie, kurator wystawy