Biuro Wystaw Artystycznych w Rzeszowie 2 lutego inauguruje nowy rok wystawienniczy 2023 dwiema wystawami poświęconymi przedwcześnie zmarłej artystce malarce, rysowniczce, poetce pracownikowi naukowemu Uniwersytetu Rzeszowskiego Marlenie Makiel-Hędrzak. Artystka urodzona w Krośnie w 1968 roku. Od 1996 r. pracowała na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego na stanowisku profesora nadzwyczajnego.
Marlena Makiel-Hędrzak ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Tadeusza Brzozowskiego w Miejscu Piastowym. Studiowała w Instytucie Wychowania Artystycznego UMCS w Lublinie.
W 1995 r. otrzymała dyplom z wyróżnieniem w pracowni rysunku prof. Stanisława Góreckiego. Przez 23 lata związana była z Wydziałem Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego. Zajmowała się również działalnością artystyczną: rysunkiem, malarstwem i grafiką. Swoje prace prezentowała na kilkunastu wystawach indywidualnych, w tym w Krośnie, Częstochowie, Sanoku, Dukli, Gorlicach, Łodzi, Zakopanem, Sandomierzu, Opolu, Jarosławiu, Lublinie, Krakowie. Ostatnią wystawą była wystawa jej prac w galerii siedziby ICN Polfa w Rzeszowie w maju 2019 roku pod nazwą „Pre-teksty”. Brała też udział w wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Uczestniczyła w licznych plenerach i sympozjach. W swoim dorobku ma opracowania graficzne do wielu książek. Sama też pisała. Spod jej ręki wyszedł tomik poezji „Linia” (Kraków 2000), wiele tekstów o sztuce, publikowanych w katalogach wystaw i pismach naukowych. Była redaktorem naczelnym rocznika naukowo-artystycznego Instytutu Sztuk Pięknych „Warstwy”. Już po śmierci w 2020 roku Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Rzeszowskiego FRAZA wydało zbiór tekstów, wierszy i rysunków artystki pod tytułem (wspomnianej jej ostatniej wystawy)„Marlena Makiel-Hędrzak, Preteksty”, a w pierwszą rocznicę śmierci (niestety wirtualnie) jej wystawę zorganizowało BWA jej rodzinnego Krosna. Obecna wystawa zorganizowana przez Instytut Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego nosi nazwą „In memoriam Marlena Makiel-Hędrzak”. Kuratorami wystawy jest Dorota Sankowska i Joanna Janowska – Augustyn.
Jej twórczość głównie rysunkową charakteryzowała niezwykła subtelność używanych środków warsztatowych. W przestrzeniach, inspirowanych pejzażem, odwiedzanymi miejscami, które przetwarzała na własne, wewnętrzne pejzaże, kreowała gamami szarości tylko niekiedy pojawia się dominanta nieco mocniej zarysowana. Rzadko te przestrzenie były mroczne, czarne. Myślę, że to odzwierciedlało jej podejście do życia do świata – niezwykle optymistyczne, łagodne, efemeryczne. Zarówno w pracach plastycznych jak i tekstach literackich, czy wierszach polemizowała z innymi dziełami sztuki, architektury, literatury. Przesączona była sztuką, wieloma jej przejawami dodając coś od siebie: polemikę czy komentarz rysunkowy i słowny. Niech świadczą o tym wybrane tytuły jej wierszy i rysunków (posłużę się tomikiem wierszy z 2010 roku „Linia”): „Portret z Fajum”, „Fantazja według rzymskiej mozaiki”, „Melancholia według Chirico”, „Świt w Wenecji”. Zmarła 31 grudnia 2019 r. Wszyscy wspominają Marlenę niezwykle ciepło.
